Hukuk-Postasi-2016

273 BORÇLAR HUKUKU maddesinin emredici hükmü ile de kiracının finansal kiralama konusu maldaki zilyetliği bir başkasına devredemeyeceği (kira ariyet v.d.) diğer bir anlatımla alt kira olanağı da tanınmamıştır. O itibarla olayda, 3226 sayılı Yasa`nın 8’inci maddesinde kurucu unsur olarak kabul edilen “özel sicile tescil ile 9’uncu maddesin- deki sözleşmeye konu malın mülkiyetinin kiralayan şirkete ait olması ve malın kiracıya teslim edilmesi koşulları gerçekleşmiş olsa dahi, bu tür sözleşmelerin, Finansal Kiralama Kanunu’na uygun olduğu kabul edilemez. Davacı, davada haczedilemezlik şikayetini 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanununa dayandırmıştır. Ancak ortada anılan Yasada öngörülen koşullara uygun ve geçerli bir finansal kiralama sözleşmesi bulunmamaktadır.” 6361 Sayılı Kanun’da Yer Alan Düzenleme Kanun koyucu, 6361 sayılı Kanun’un hazırlanışında, doktrindeki ağırlıklı görüşe uygun bir tercihte bulunmuş ve Yargıtay’ın görüşüne itibar etmemiştir. Gerçekten de, “ Finansal Kiralama Sözleşmesi” ke- nar başlıklı FFFK m. 18’e göre bu sisteme cevaz vermektedir: “Madde 18 - Finansal kiralama sözleşmesi; kiralayanın, kiracının talebi ve seçimi üzerine üçüncü bir kişiden veya bizzat kiracıdan satın aldığı veya başka suretle temin ettiği veya daha önce mülkiyetine geçirmiş bulunduğu bir malın zilyetliğini, her türlü faydayı sağlamak üzere kira bedeli karşılığında, kiracıya bırakmasını öngören sözleşmedir.” Görüldüğü üzere, FFFK “ sat ve geri kirala” yönteminin önünü açıkça açmaktadır. Kanun’un gerekçesinde de, bu konuyla ilgili olarak şu ifadeler yer almaktadır: “Madde ile; finansal kiralama sözleşmesi, ihtiyaç duyulan malların ya üçüncü bir kişiden ya da bizzat kiracıdan finansal kiralama şirketince satın alınarak veya başka bir suretle temin edilerek kullanımının bir bedel karşılığında kiracıya devredilmesi yoluyla karşılanması şeklinde tanımlanmış ve finansal kirala- maya konu olan malın, sadece üçüncü kişilerden değil, bizzat kiracıdan da temin edilebilmesine imkan getirilmiş, böylelikle