ERDEM-HUKUK-POSTASI-TR-2018-metin

339 İŞ HUKUKU Avrupa Birliği ve Uluslararası Çalışma Örgütü’nün normları dikkate alınarak yapılan bu düzenlemeler, birçok yeniliği beraberinde getirdi 2 . İşverenin İş sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Yükümlülükleri İşveren, çalıştırdığı işçinin beden ve ruh tamlığını korumak için yararlı her önlemi amaca uygun biçimde almak, araç ve gereçleri noksansız bulundurmak, kişisel koruyucu donanım temin etmek ve kullanılmasını sağlamak, acil durum planı hazırlamak, alınan önlem - leri uygulamak ve uygulatmakla yükümlüdür. Ayrıca işverenin, işin yapılmasıyla ve iş güvenliğiyle ilgili olarak işçilerini, alt işçileri ve geçici işçileri eğitmesi, onları yeterli ve yararlı bir şekilde bilgilendir - mesi, işin yapılması esnasında kazaya sebebiyet verme ihtimali olan tehlikeleri ve riskleri detaylı bir şekilde analiz etmesi, işin görülmesi esnasında işçilerini denetlemesi ve mevzuat gereği istihdamı zorunlu kişileri çalıştırması gerekir. Aksi takdirde, tazminat sorumluluğunun yanı sıra İSGK m. 26 uyarınca idari para cezası ve/veya işin durdurul - ması yaptırımı ile karşı karşıya kalır. Alınması gereken tedbirlerin sınırı, hakkaniyete göre belirlene - bilen makul bir düzey değil; aklın, ilmin, fen ve tekniğin mümkün kıldığı her türlü korumadır. Çalışma hayatında süre gelen kötü alış - kanlık ve geleneklerin varlığı, işverenlerin önlem alma ödevini etkile - mez. Bu önlemler konusunda işveren iş yerini yeni açması sebebiyle tecrübesizliğini, bilimsel ve teknik gelişmeler yönünden bilgisizliğini, ekonomik durumunun zayıflığını, benzer iş yerlerinde başka iş güven - liği önlemlerinin alınmadığını savunarak sorumluluktan kurtulamaz 3 . Böylelikle işverenler, işçilerin tecrübeli oluşu veya dikkatli çalıştıkları takdirde iş sağlığı ve güvenliği tedbirlerinin gerekmeyeceği düşünce - siyle bu tedbirleri almaktan kaçınamazlar 4 . 2 Uzun, Alper : İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ve Amacı, Erdem&Erdem Hukuk Postası, Haziran 2012 http://www.erdem-erdem.av.tr/yayinlar/hukuk-postasi/is- sagligi-ve-guvenligi-kanunu-ve-amaci/ (Erişim tarihi: 02.03.2018). 3 Yargıtay 21. HD, 24.03.2016, S. 2016/4174 E. 2016/5185 K. 4 Yargıtay 21. HD, 16.02.2015, S. 2014/23286 E. 2015/2550 K.