HUKUK-POSTASI-2019-metin

345 SPOR HUKUKU men İFM, 2007 yılında önüne gelen meşhur Guilermo Canas vs. ATP Tour iptal davasında 13 , temyiz hakkından dolaylı bir şekilde feragat edilemeyeceğini, tarafların temyizi hariç tutma konusunda müşterek niyetlerini tartışmasız bir şekilde ortaya koymaları gerektiğini, İMÖHK madde 192’nin tarihsel anlamda sportif uyuşmazlıklarda uygulanmak üzere düzenlenmiş bir hüküm olmadığını, gelecekteki kararlara karşı temyiz hakkından feragat eden bir sporcunun bunu genellikle kendi özgür iradesi ile yapmadığını bu nedenle İMÖHK madde 192’nin prensip olarak bir sporcuya karşı def’i olarak kullanılmaması gerekti- ğini belirterek sporcunun feragatinin meşru olmadığını bu nedenle de temyiz talebinin kabul edilmemesi için bir sebep bulunmadığını ortaya koymuştur 14 . İptal Sebepleri CAS tarafından verilen hakem kararlarına karşı İMÖHK madde 190/2 çerçevesinde; • Tek hakemin seçiminde veya hakem mahkemesinin oluşu- munda usule aykırılık bulunması halinde (a bendi), • Tahkim mahkemesinin hatalı bir şekilde yetkili veya yetkisiz olduğuna karar vermesi halinde (b bendi), • Tahkim mahkemesinin kendisine arz edilen talepleri aşan konularda karar vermiş olması veya kendisine arz edilen talepler hakkında karar vermemiş olması halinde (c bendi), Mavromati-2015-R59 (Erişim tarihi: 17.01.2019). 13 Tenisçi Guillermo Canas, 2005 yılında Acapulco turnuvasında idrarında yasak- lanmış bir maddenin bulunmasından sonra merkezi Delawere’de bulunan Associ- ation of Tennis Professionals Tour (“ATP”) tarafından askıya alınmıştı. ATP Anti Doping Mahkemesi tarafından tenisçiye ceza verilmiş, bu ceza yasaklı maddenin Canas’a yanlışlıkla verildiğinin tespit edilmesi nedeniyle CAS tarafından azaltıla- rak onanmıştır. Davacı hem kendi adil yargılanma hakkının hem de İsviçre kamu düzeninin ihlal edildiği gerekçesiyle CAS kararının iptali için İFM’ye başvur- muştur. 14 Erkiner, Kısmet: Uluslararası Spor Tahkim Mahkemesi XII Levha Yayınları 2. Baskı İstanbul, 2010, sf. 239 vd.; Kararın orijinal dili olan Fransızca metni için bkz. 4P.62/2004 du 1er décembre 2004, ASA Bull. 2005, s. 483.