HUKUK-POSTASI-2020-metin

236 HUKUK POSTASI 2020 rarda mahkeme, 805 sayılı Kanunun birinci maddesi ile ikinci madde- sinin lafzı arasındaki farklar üzerinden hareket ederek, taraflardan biri yabancı ise, tahkim şartında Türkçe kullanma zorunluluğunun bulun- madığını ifade etmiştir. Karara göre, yabancı şirketlerin taraf olduğu işlemlerde Türkçe kullanma zorunluluğu ikinci maddede düzenlenir ve bu madde, birinci maddeden farklı olarak, “mukavele”lerin Türkçe yapılmasını aranmaz. Bu nedenle yabancı bir şirketin taraf olduğu ve Türkçe yapılmayan tahkim anlaşması geçerlidir ve bu anlaşmaya da- yanarak ileri sürülen tahkim itirazının kabul edilmesi gerekir. Kararın ilgili bölümü şu şekildedir: “Öte yandan davacı taraf İktisadi Müesseselerde Mecburi Türkçe Kullanılması Hakkında 805 sayılı Yasanın 1. maddesine dayanmakta, yabancı dilde yapılan tahkim sözleşmesinin hü- kümsüz olduğunu savunmaktadır. 805 sayılı Yasanın 1.madde- sine göre “Türk tabiiyetindeki her nevi şirket ve müesseseler, Tür- kiye dâhilindeki her nevi muamele, mukavele, muhabere, hesap ve defterlerini Türkçe tutmağa mecburdurlar”. Anılan Yasanın 2. maddesine göre ise bu zorunluluk, yabancı şirket ve müesseseler için, Türk müesseseleri ile Türkiye uyruğunda olan kişiler ile mu- habere, muamele ve temaslarına ve devlet kurumlarına ibraz zo- runluluğunda bulundukları evrak ve defterlerine hasredilmiştir. Somut olaya döndüğümüzde, tahkim şartını içeren sözleşmenin bir tarafının yabancı şirket olması nedeniyle 805 sayılı yasanın 1. maddesinin uygulama olanağının bulunmadığı kanaatine varıldığından, davacının bu konudaki istinaf nedenleri yerinde olmadığı gibi, ilk derece yargılamasında ileri sürülmeyen bu hususa yönelik istinaf nedeni yerinde değildir. O halde ilk derece mahkemesince, yasal sürede yapılan tahkim ilk itirazlarının ka- bulü ile (…) davanın usulden reddine karar vermek gerekmiştir.” Karar bu haliyle, oldukça eski olan ve günümüzdeki tahkim uygu- lamalarına pek de uygun olmayan 805 Sayılı Kanun’un tahkim anlaş- masına etkisini sınırlandırmak açısından oldukça olumludur. Zira bu karar ile tahkim anlaşmalarının Türkçe yapılması zorunluluğu, sadece iki Türk taraf arasındaki tahkim anlaşmaları ile sınırlandırılmıştır. Bu olumlu yaklaşıma rağmen, kararın 805 Sayılı Kanuna ne kadar uygun luluğu” , https://www.gedik.edu.tr/wp-content/uploads/ural-akuzum-yazisi.pdf (Erişim tarihi: 06.04.2020).